نمی‌توانیم در ۱۶ آپریل در نشست صلح استانبول شرکت کنیم

گروه طالبان اعلام کرده که این گروه آماده نیست تا روز جمعه ۱۶ آپریل در نشست صلح استانبول شرکت کند. محمد نعیم، سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر گفت: “موقف امارت اسلامی پیرامون شرکت در کنفرانس استانبول به تاریخ ۱۶ ماه اپریل این است که در این تاریخ ما شرکت کرده نمی‌توانیم.” او افزود که “البته موضوع زیر بررسی ما قرار دارد، مشورت‌ها هم جریان دارد. هرگاه در نتیجه مشورت‌ها و بررسی‌ها فیصله‌ دیگری صورت گرفت، آن را با مردم شریک خواهیم ساخت.” گروه طالبان توضیحی نداده که چرا نمایندگان آن نمی‌توانند در این تاریخ در نشست استانبول شرکت کنند، اما قبلا منابعی گفته بودند که این گروه تاکید دارد که نشست استانبول پس از ماه رمضان برگزار شود. از سوی دیگر گفته می‌شود که آمریکا بر برگزاری این نشست تا پیش از پایان ماه آوریل تاکید دارد، زیرا براساس موافقتنامه آمریکا و گروه طالبان، این کشور ملزم است نیروهای خود را تا ۳۰ این ماه به صورت کامل از افغانستان خارج کند. پیشتر گفته شده بود که آمریکا، ترکیه و سازمان ملل توافق کرده‌اند که نشست “سرنوشت‌ساز” استانبول به تاریخ ۱۶آوریل در ترکیه برگزار شود و برای ده روز تا ۲۶ این ماه ادامه داشته باشد. دیروز نیز امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری پس از دیدار با زلمی خلیلزاد نماینده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان گفت که نشست استانبول احتمالا در هفته جاری در ترکیه برگزار خواهد شد. همزمان شورای عالی مصالحه ملی نیز گفته که پیش نویس طرح صلح افغانستان برای نشست استانبول نهایی شده است. جزئیات این طرح تاکنون نشر نشده است و رهبری این شورا باید آنرا تایید کند.
براساس متنی از این پیش‌نویس که به نشر رسیده است این طرح با نام “توافق صلح افغاستان” معرفی و دارای چهار بخش اصلی است: اصول راهنما برای آینده افغانستان، نقشه سیاسی افغانستان، نظام سیاسی آینده و ختم جنگ. این پیش‌نویس ۱۴ صفحه را در برمی‌گیرد و در مواردی وارد برخی از جزئیات شده است. در بخش دوم با عنوان “نقشه راه سیاسی” آمده است: “در این بخش دو گزینه به صورت گزینه های الف و ب وجود دارد: گزینه الف [که از آن به عنوان] حکومت صلح یاد می‌شود مستلزم حفظ بیشتر نهادها، از آن جمله رهبری دولت است [و] گزینه ب [که از آن به عنوان] دولت انتقالی صلح تعبیر میگردد، با تغییر نسبی ساختار همراه خواهد بود.” به نظر می‌رسد گزینه اول (الف) همان طرح ارایه شده از سوی آقای غنی است که در آن فقط به ارایه تصویری اکتفا شده است. اما در بند دیگری در خصوص “دولت انتقالی صلح” (گزینه ب) جزئیات بیشتری ارایه و نوشته شده که “دولت انتقالی صلح ، پس از امضای این توافقنامه تشکیل خواهد شد. دولت صلح تا زمان انتقال قدرت به یک دولت دایمی ، براساس تعدیل قانون اساسی و انتخابات ملی، به کار خویش ادامه خواهد داد. مدت کار دول ت انتقالی صلح از زمان امضا ی این توافقنامه، حداکثر سه سال و حداقل آن در جریان مذاکرات مشخص خواهد شد . مدت توافق شده کار دولت انتقالی صلح قابل تمدید نیست و این دولت، در پایان دوره کاری، قدرت را به دولت منتخب انتقال می‌دهد.” و در ادامه آمده است که “دولت انتقالی صلح شامل بخش‌های مجزا و مساوی ذیل خواهد بود: ۱ ( قوه اجرائیه؛ ۲ ( شورای ملی ؛ ۳ ( قوه قضائیه؛ شامل ستره محکمه و محاکم استیناف و ابتدائیه. این دولت همچنین دربرگیرنده شورای فقه اسلامی، شورای عالی دولت ؛ دیوان عالی قانون اساسی و کمیسیون برای تعدیل قانون اساسی خواهد بود .” در همین بخش و در خصوص قوه اجراییه کشور آمده است که این نهاد دربرگیرنده رئیس جمهور و چهار معاون رئیس جمهور به شمول یک زن، صدراعظم و چهار معاون صدراعظم به شمول یک زن ، وزرای کابینه، رؤسای ریاست های مستقل، و سایر ادارات خواهد بود . در این پیش‌نویس جزئیات بیشتری درخصوص حکومتداری، امنیت، روابط خارجی، شورای ملی، قوه قضاییه، دیوان عالی قانون اساسی، شورای فقه اسلامی، شورای رهبری و موارد دیگری اشاره شده است.