باشنده‌گان دایکندی در یک حرکت جمعی هفت کیلومتر جاده می‌سازند

باشنده‌گان ولسوالی میرامور ولایت دایکندی، در یک حشر عمومی، در حال ساخت جاده‌ای به طول هفت کیلومتر می‌باشند که چندین روستا را به هم وصل می‌سازد. کار ساخت این جاده سال گذشته آغاز شده بود و بدون هیچ‌گونه کمک و بودجه‌ای، در یک حرکت خودجوش مردمی ساخته می‌شود. مسوولان در ولسوالی میرامور ولایت دایکندی می‌گویند که ساخت این جاده از سوی باشنده‌گان محل به‌زودی تکمیل می‌شود.
محمدعارف یاسا، ولسوال میرامور ضمن ستایش از این اقدام مردمی، گفت جاده‌ای موسوم به «بَغل‌مَل» که توسط باشنده‌گان محل ساخته می‌شود، مناطق «سر رُباط»، «نالج برگر» و «تخاوی» این ولسوالی را به هم وصل می‌سازد. به گفته‌ی ولسوال میرامور، با تکمیل شدن این جاده، باشنده‌گان روستاهای مذکور پس از این می‌توانند به‌گونه بهتر و از مسیر نزدیک‌تر رفت‌وآمد داشته باشند. آقای یاسا افزود، این بار نخست نیست که مردم دایکندی خود اقدام به ساختن جاده می‌کنند؛ بلکه پیش از این نیز شش کیلومتر جاده در مربوطات منطقه «چهارصد خانه» و چندین کیلومتر دیگر در ساحه «برگر» ولسوالی میرامور توسط مردم ساخته شده است. به گفته‌ی ولسوال میرامور، نمونه‌هایی از این دست در دایکندی زیاد است که مردم خود در ساخت‌وساز تأسیسات عام‌المنفعه سهم فعال می‌گیرند.
آقای یاسا راه‌های مواصلاتی روستاهای ولسوالی میرامور را بسیار دشوارگذر توصیف کرد و گفت با این حال، دولت توجه آن‌چنانی در ساخت جاده‌ها ندارد بلکه بسیاری از جاده‌ها تاکنون توسط مردم ساخته شده است. هرچند تمام بخش‌های ولایت دایکندی دارای جغرافیای خشن، کوهستانی و دشوارگذر است اما به گفته‌ی ولسوال میرامور، خشن‌ترین و وسیع‌ترین جغرافیای این ولایت در میرامور واقع شده است. وی تصریح کرد که خرابی و دشوارگذر بودن راه‌های مواصلاتی، یکی از مشکلات بسیار جدی سد راه مردم این ولسوالی است و به‌ویژه دسترسی مردم به خدمات صحی را دشوارتر کرده است.
دایکندی در مرکز کشور، یکی از ولایت‌های کوهستانی و دارای طبیعت خشن و ناهموار است. از تأسیس این ولایت هفده سال می‌گذرد. اما با گذشت نزدیک به دو دهه از تأسیس دایکندی، باشنده‌گان آن همواره از اختصاص نیافتن بودجه‌ی لازم توسعه‌ای برای ولایت شان و همین‌طور انکشاف نامتوازن در سطح کشور انتقاد کرده‌اند. انتقادها بیش‌تر از کم‌توجهی حکومت در بخش ساخت جاده‌های ولسوالی‌ها به نیلی و از آن‌جا به ولایت‌های هم‌جوار می‌باشند. به باور باشنده‌گان دایکندی، دوری و خرابی راه‌ها در بخش‌های مختلف زنده‌گی مردم از جمله دسترسی آسان به صحت، تأثیر منفی گذاشته است. از آن‌جایی‌که شمار زیادی از باشنده‌گان ولایت دایکندی باغ‌دار هستند و از طریق فروش محصولات‌شان امرار معاش می‌کنند، دوری و خرابی راه‌ها سبب شده تا نتوانند محصولات شان را به درستی به بازارهای کابل و سایر ولایت‌‎ها انتقال دهند. افزون بر این، یکی از مشکلاتی که باشنده‌گان دایکندی را پیوسته رنج می‌دهد و هر ازگاهی از آنان قربانی می‌گیرد، دوری و دشوارگذر بودن راه‌های مواصلاتی است. آمار ثبت شده در مدیریت پولیس ترافیک دایکندی نشان می‌دهد که در جریان سال گذشته‌ی خورشیدی، ۲۱ نفر به شمول شش زن و دو کودک کشته و ۳۴ نفر دیگر به گونه جدی زخمی شده‌اند. اساسی‌ترین دلیل وقوع رویدادهای ترافیکی، خرابی و کم عرض بودن جاده‌ها گفته شده است. در گذشته مقام‌های محلی دایکندی می‌گفتند که آمار جان باخته‌گان و زخمی‌های ناشی از رویدادهای ترافیکی در این ولایت، اگر بیش‌تر از شمار جان ‌باخته‌گان حملات انتحاری و انفجاری در ولایت‌های ناامن نباشد، کم‌تر هم نیست.