نگرانی مردم و سازمان ملل از گسترش فقر و بیکاری؛ برنامه طالبان برای بهبود وضعیت چیست؟

هرچند طالبان شام روز سه‌شنبه، شانزدهم سنبله، کابینه خود را اعلام کردند؛ اما تاهنوز برنامه‌های آنان برای کاهش فقر و بیکاری در کشور ناروشن است. شماری از باشنده‌گان کشور می‌گویند که برای بیرون شدن از این وضعیت باید برنامه‌های عملی و موثر سنجیده شود. ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان می‌پذیرد که تحولات اخیر سبب شده است که بیکاری و فقر در کشور افزایش یابد. آقای مجاهد از کشور‌های اسلامی، همسایه‌ها، منطقه و جهان در یک نشست خبری، خواستار کمک‌های بشردوستانه شد و گفت که افغانستان کشور جنگ‌زده بوده و تحولات اخیر نیز سبب افزایش فقر شده است. وی هم‌چنان می‌گوید که به‌زودی اقتصاد کشور رشد خواهد کرد. تاهنوز امارات متحده عربی، بحرین و قطر یک مقدار مواد غذایی و ادویه به افغانستان کمک کرده‌اند. به گفته سخنگوی گروه طالبان، وضعیت در گذرگاه‌های کشور نیز به حالت عادی برگشته است و صادرات و واردات از گذرگاه‌ها آهسته آهسته به حالت عادی برمی‌گردد. ذبیح‌الله مجاهد تصریح کرد که تاجران ملی تعهد داده‌اند که سرمایه‌شان را از خارج به داخل کشور انتقال دهند تا اقتصاد کشور بهبود یابد. یک تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران به دلیل جنگ و ناامنی سرمایه‌شان را به خارج از کشور انتقال داده‌اند. در کنار این، شماری از سرمایه‌گذاران به خاطر حمایت نشدن از سوی دولت، سرمایه‌‌شان را به کشور‌های همسایه و منطقه انتقال داده‌اند. حالا دیده شود که طالبان چقدر نگرانی سرمایه‌داران را برطرف می‌توانند. در همین حال، سازمان ملل متحد با نشر گزارشی گفته است که تشدید ناآرامی‌های اخیر نیازها را در افغانستان بیش‌تر و کمک‌رسانی را دشوار کرده است. براساس این گزارش حدود ۱۸٫۴ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. همین‌طور از هر سه تن یک نفر با بحران یا ناامنی غذایی روبه‌رو است و بیش از نیمی از کودکان زیر پنج سال با سوءتغذیه حاد مواجه هستند. در این گزارش هم‌چنان آمده است که درگیری‌ها در افغانستان تاکنون بیش از ۵۷۰ هزار نفر را مجبور به ترک خانه‌های‌شان کرده است. خشک‌سالی معضل دیگری است که مردم افغانستان را از لحاظ اقتصادی تحت فشار گرفته است. سازمان ملل متحد می‌گوید که افغانستان با دومین خشک‌سالی روبه‌رو است. در این گزارش آمده است: «برخلاف خشک‌سالی‌ گذشته که نسبتاً در غرب افغانستان بود، خشک‌سالی فعلی یک‌سوم کشور را تحت تأثیر قرار داده است. این امر باعث می‌شود ذخایر مالی و دارایی بسیاری از مردم را که با مشکلات زیادی مواجه هست، از بین ببرد.» سازمان ملل هشدار داده است که در حال حاضر خانواده‌های فقیر، سطح فاجعه‌بار قرض‌داری را برعهده گرفته‌اند، بسیاری هم‌چنان برای زنده ماندن به مکانیسم‌های مقابله‌ خطرناک از جمله کار کودکان، ازدواج زودهنگام و اجباری و مهاجرت خطرناک غیرقانونی تکیه می‌کنند و در نتیجه خطرات شدیدتری را برعهده می‌گیرند. سازمان ملل هم‌چنان گفته است که آخرین تحولات رهبری در افغانستان و آشکار شدن پیامدهای آن بر خدمات اساسی، سیستم‌های مالی و بازارها منجر به وخامت بیش‌تر وضعیت برای افراد آسیب‌پذیر شده است. در همین حال شماری از شهروندان کشور نیز از بیکاری و فقر به ستوه آمده‌اند. زمان، دکاندار در شهر کابل، می‌گوید که بیکاری به اوج رسیده است. وی می‌افزاید: «پیش از این ما روزانه ۹ بوجی نخود می‌فروختیم، حالا روزانه یک بوجی را به سختی می‌فروشیم، بعضی روزها حتی دست‌لاف نمی‌توانیم.» عبدالفتاح می‌گوید که مردم توانایی خرید را از دست داده‌اند و باید برای بیرون‌رفت از این وضعیت، چاره سنجیده شود. جعفر در شهر کابل تکسی‌رانی می‌کند. وی پیش از این روزانه حدود یک هزار افغانی کار می‌کرده؛ اما اکنون این رقم به ۳۰۰ افغانی رسیده است. جعفر می‌گوید: «کار نیست، صبح تا شام ایستاد هستیم، بعضی روزها دو صد یا سه صد افغانی کار می‌توانیم.» جعفر از این طریق باید نیازمندی خانواده پنج نفری خود را برآورده کند. با این حال دیده شود که طالبان، برای بیرون شدن از این وضعیت چقدر موفق عمل می‌توانند.