اگر او ترسیده بود باید از آمریکا کمک می‌خواست

خلیلزاد در پاسخ به این که اشرف غنی، رئیس‌جمهور فراری در گفتگوی اخیر خود گفته است اگر در کابل می‌ماند، کشته می‌شد، می‌گوید:”پس او (اشرف غنی) باید از ما (آمریکا) کمک می‌خواست، اگر ترس واقعی و به‌جا داشت و شاید این به طور مطلوب در نظر گرفته می‌شد، اما او چنین کمکی نخواست.”
خلیلزاد در جواب به این که آیا عدم پیش‌بینی سقوط سریع افغانستان به دست طالبان ناکامی اطلاعاتی آمریکا را نشان می‌دهد، گفت: “بیش از همه این ناکامی مربوط به رهبری افغانستان می‌شود. هیچ کس تصور نمی‌کرد که رئیس‌جمهور غنی فرار ‌کند…بله، این یکی را پیش‌بینی نکرده بودیم.”
خلیلزاد تاکید می‌کند که توافق شده بود که طالبان در پانزدهم آگوست وارد کابل نشوند و قدرت مسالمت‌آمیز در یک “لویه جرگه” منتقل شود.
او همچنین گفت که آقای غنی بیشتر روی ماندن در قدرت تمرکز داشت.
غنی در اولین مصاحبه رسانه‌ای خود پس از تسلط طالبان بر افغانستان می‌گوید که فرار او از کشور در ۱۵ اوت، تصمیمی ناگهانی بود و زمانی اتفاق افتاد که نیروهای امنیتی او در ارگ به او گفتند که دیگر قادر به محافظت او و پایتخت نیستند.
در فبروری سال گذشته (۲۰۲۰) آمریکا و طالبان توافق‌نامه‌ای تاریخی را امضا کردند که مطابق آن آمریکا بایست تمام نیروهای خود را از افغانستان خارج می‌کرد و طالبان هم از جمله متعهد شدند که به نیروهای آمریکایی حمله نمی‌کنند و به گروه‌های تروریستی پناه نمی‌دهند و اجازه نمی‌دهند از خاک افغانستان علیه آمریکا استفاده شود.
نماینده پیشین آمریکا برای افغانستان از حضور آمریکا در این کشور دفاع کرد و گفت حالا خطر کمتری از افغانستان متوجه آمریکاست ولی چیزی که آمریکا در رسیدن به آن ناکام بود”شکست طالبان و داشتن افغانستانی دموکراتیک بود که بخشی از جامعه دموکراتیک بین‌المللی باشد.”
خلیلزاد، اما، می‌گوید که خوشحال است که حالا جنگ تمام شده ولی چالش‌هایی در افغانستان باقی است و باید روی آن چالش‌ها تمرکز کرد ولی برای رسیدگی به آن، راه‌حل “جنگ نیروهای آمریکایی و غربی” نیست.
او در جواب به این که حالا یک بحران جدی بشری در افغانستان جریان دارد و خشونت‌ها هم کاملا تمام نشده می‌گوید: “فکر می‌کنید چرا چنین است؟ آن‌هایی که به جنگ یا شاید جنگ دائمی باور داشتند، بعضی از آن‌ها تاکید بر تنبیه مردم افغانستان می‌کنند. دارایی‌های افغان‌ها و حساب‌های بانکی شان را مسدود می‌کنند. من هیچ‌گاهی از سیاستی حمایت نکرده‌ام که مردم غیرنظامی را تنبیه کند.”
خلیلزاد تاکید می‌کند که طالبان می‌خواهند با آمریکا گفت‌وگو کنند و در پی داشتن رابطه عادی با آمریکا و غرب هستند و اگر از این فرصت استفاده نشود، شاید به راه‌هایی متوسل شوند که خلاف منافع غرب باشد.
او می‌گوید اگر افغانستان کاملا سقوط کند، این احتمال هست که این کشور به پناهگاهی برای تروریسم بین‌المللی مبدل شود:”اگر افغانستان سقوط کند، میلیون‌ها افغان متحمل رنج شوند و فضاهایی بدون تسلط دولت دوباره ظاهر شود و تروریسم می‌تواند به مشکل بزرگتر تبدیل شود.”
به این دلیل خلیلزاد گفت‌وگو و رابطه با طالبان را به نفع آمریکا می‌داند.
او، اما، می‌گوید که از این که دولت پیشین افغانستان نتوانست با طالبان به توافقی سیاسی برسد، سرخورده است ولی از این خوشحال است که در افغانستان دیگر “میدان کشتار” وجود ندارد.