فعالیت این فابریکه از سر گرفته شود

خالد دهزاد
فعالیت کارخانه سیلو در ولایت بلخ از ۲۵ سال به‌ این‌سو متوقف است. این فابریکه در حال حاضر تنها در بخش نگه‌داری گندم فعالیت دارد و بخش‌هایی از آن را هم سکتور خصوصی به کرایه گرفته است. فابریکه سیلوی ولایت بلخ، در هشتاد جریب زمین در سال ۱۳۶۲ خورشیدی به همکاری اتحاد جماهیر شوروی، در جنوب شهر مزار شریف ساخته شد که با فعالیت آن، نان خشک تمامی قطعات نظامی و ملکی حکومت در شمال کشور تأمین می‌شد و نزدیک به یک هزار تن در این کارخانه به صورت مستقیم و غیرمستقیم مشغول کار بودند.
اکنون سرپرست و شماری از کارگران سیلوی بلخ، خواهان ازسرگیری فعالیت این فابریکه‌اند و تأکید دارند که با فعالیت دوباره این کارخانه، آنان می‌توانند نیازهای‌ بخش‌های نظامی و ملکی به شمول شفاخانه‌های دولتی در بخش نان خشک را برطرف کنند.
محمدمحسن، مدیر پخت‌و‌پز سیلوی بلخ، گفت: «این فابریکه در ۲۴ ساعت توانایی تولید ۲۵ تُن نان (سورت اول، سورت دوم، سورت سوم و نان‌های روت) را دارد. در گذشته در کنار تأمین نیازمندی قطعات نظامی، محبس و دانشگاه، ما نان خشک در بازار هم عرضه می‌کردیم».
محمدصادق صبا، معاون تجارتی کارخانه سیلو در بلخ، گفت که فابریکه سیلو سالانه ظرفیت پروسیس ۱۲۰ هزار متریک تن گندم را دارد. به گفته صبا، اکنون بیش‌تر بخش‌های این فابریکه به ترمیم نیاز دارد. وی افزود: «تصدی سیلوی بلخ از سه بخش عمده تشکیل شده است؛ دستگاه ذخیره گندم که ظرفیت آن چهل هزار متریک تن در یک وقت است و اگر پروسیس کنیم، سالانه به ۱۲۰ هزار متریک تن گندم می‌رسد. بخش آسیاب آن نیز توانایی تولید هشتاد الی صد تن آرد درجه‌اول، درجه‌دوم و درجه‌سوم را در ۲۴ ساعت دارد و همچنان نان‌پزی فابریکه هفتاد درصد فعال است و ما تنها ۳۰ درصد کمبود موتور، و یک ماشین تولید بخار داریم.»
در همین حال محمدجاوید صدیقی، سرپرست کارخانه سیلوی بلخ، گفت که در سال‌های گذشته هیچ اقدامی برای فعالیت دوباره این کارخانه صورت نگرفته است. وی از مقام‌های مرکزی خواست تا برای فعال‌سازی دوباره این فابریکه تلاش کنند. وی افزود، در صورتی که این کارخانه دوباره فعال شود، در کنار تأمین مصارف نان خشک برای بخش‌های ملکی و نظامی کشور، زمینه کار برای صد‌ها تن از شهروندان نیز فراهم خواهد شد. صدیقی تأکید کرد: «خواست ما این است که تصدی سیلوی ولایت بلخ دوباره فعال شود و برای شمار زیادی از جوانان که مجبور به ترک کشور می‌شوند، زمینه کار فراهم شود. در هر یک از این فابریکه‌ها حدود ۷۰۰ تن شامل کار می‌شوند و اگر کارخانه‌های سیلو در تمام افغانستان فعال شود، از فرار جوانان به بیرون از کشور جلوگیری خواهد شد.»
سرپرست و کارمندان سیلوی بلخ در حالی خواهان ازسرگیری فعالیت این فابریکه‌اند که سیلوی مرکزی پس از ۲۹ سال توقف به تازه‌گی شروع به فعالیت کرده است. بخش تولید نان این فابریکه در حال حاضر فعال شده و قرار است که بخش آسیاب آن نیز به‌زودی فعال شود. خیال‌محمد، رییس سیلوی مرکزی، گفته است که به‌زودی سیلوی قندهار و هرات نیز فعال می‌شود. با این حال دیده شود که مسوولان برای ازسرگیری فعالیت سیلوی بلخ، اقدامی می‌کنند یا خیر!