پناهندگان افغانستان از راه دور برای شرکت‌های بین‌المللی کار می‌کنند

مرسل عزیزی، ۲۷ ساله و تنها نان آور خانواده چهار نفره خود است.
آنها اهل کابل بودند، در ماه اکتبر گذشته، دو ماه پس از آن که طالبان کنترل کشور را دوباره به دست گرفتند، از افغانستان خارج شدند.
حالا در پاکستان به سر می‌برند، در این کشور پناهندگان اجازه رفتن به دفاتر شرکت‌ها و سازمان‌ها را ندارند و نمی‌توانند رسما دستمزد دریافت کنند.
خوشبختانه، کار از راه دور و آزاد از خانه مجاز است، و در وبسایتی به نام «یگان‌کار»، مرسل توانسته در زمینه تخصصی خود – به عنوان طراح گرافیک و انیماتور – درآمدی بدست آورد.
یگان‌کار را در سال ۲۰۱۸ جمشید هاشمی، مهاجری از افغانستان در کانادا راه‌اندازی کرد تا فرصت‌های کار از راه دور را برای افغان‌های دارای تخصص در داخل و خارج از کشورشان ایجاد کند. این وبسایت به عنوان یک پلتفرم استعدادیابی استفاده می‌شود که کارکنان آزاد (فریلنسر) را به کارفرمایانی که نیاز دارند در سراسر جهان پیوند می‌دهد.
از زمان ثبت نام در ماه می سال جاری، مرسل برای سه پروژه استخدام شده است از جمله برای طراحی یک تصویر تی‌شرت برای یک خرده فروش مد کانادایی کوچک به نام «بیگی‌ناگی» و طراحی لوگو برای یک سازمان خیریه کانادایی «زنان برای زنان» که در افغانستان کار می‌کند.
هزینه یک پروژه به طور معمول حدود ۲۰۰ دلار می‌تواند مخارج خانواده او را برای یک ماه تامین کند. خانم عزیزی که مایل نبودعکسی از او را نشر کنیم، می‌گوید: «خانواده‌ام به [کار] من وابسته‌اند.»
در نتیجه همه‌گیری ویروس کرونا، ده‌ها میلیون نفر در سراسر جهان برای اولین بار انجام کار از خانه را امتحان کردند و به نظر می‌رسید که بسیاری از ما آن را ترجیح می‌دهیم.
ارقام به‌دست‌آمده در اوایل سال جاری توسط بی‌بی‌سی نشان می‌دهد که در بریتانیا تعداد جستجوها برای شغل‌ها از طریق دورکاری بین جنوری ۲۰۲۰ تا مارچ ۲۰۲۲ هشت برابر شده است. این روند در آمریکا حدود پنج برابر افزایش را نشان می‌دهد.
با این حال، کار از راه دور حالا یک انتخاب سبک زندگی برای بسیاری شده است، برای پناهندگانی مانند خانم عزیزی این شیوه حیاتی است که او از طریق آن می‌تواند غذایی روی سفره خانواده خود بگذارد.
همزمان، کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان حالا به حمایت از کار از راه دور را به عنوان یک راه‌حل برای تنش احتمالی ناشی از تقلای پناهندگان برای یافتن کار در جامعه جدید، دنبال می‌کند، در جامعه تازه که ممکن است خود با کمبود شدید شغل روبرو باشد.
در اوایل سال جاری، این نهاد سازمان ملل اعلام کرد که جمعا به رکورد ۱۰۰ میلیون آواره در سراسر جهان رسیده، ۵۳.۲ میلیون جابجا شده در داخل مرزهای خود و ۴۶.۸ میلیون نفر که به خارج از کشور رفته‌اند.
وبسایت یگان‌کار که دفتر اصلی آن در کانادا است، اکنون به بیش از ۶۰۰ شهروند افغانستان کمک می‌کند تا با بیش از ۷۰ کارفرما در سراسر جهان در بخش‌های مختلف از فناوری گرفته تا طراحی، بازاریابی و رسانه‌های اجتماعی کار از راه دور پیدا کند.
کارکنان تنها به یک کامپیوتر با دسترسی به اینترنت و یک وب‌کم نیاز دارند. حدود ۷۰ درصد یا ۴۰۰ نفر از ۶۰۰ نفر فعلی در افغانستان هستند که حدود ۱۴۰ زن نیز در میان آنهاست.
بقیه در حدود ۲۰ کشور دیگر از جمله آمریکا، کانادا، استرالیا، ایتالیا و اندونزی مستقرند. حدود ۲۰ درصد از آنها، زن هستند.
وبسایت یگان‌کار با فیس دریافتی از شرکت‌ها برای پست در مورد کارهای مورد نیاز موجود، درآمد کسب می‌کند و آقای هاشمی، موسس آن، امیدوار است که به گسترش فعالیت‌های خود ادامه دهند. او می‌خواهد در سال آینده بیش از ۱۰۰۰ شهروند افغانستان را در فهرست خود داشته باشد و یک پلتفرم آموزشی راه‌اندازی کند تا به کاربران برای افزایش مهارت‌هایشان کمک کند.
او می‌گوید: «حتی قبل از سقوط دولت [به دست طالبان]، فرصت‌های شغلی در افغانستان ایده‌آل نبود. «اما از طریق کار از راه دور، ایجاد کننده و اقتصاد اینترنتی، ما می‌توانیم استعدادهای افغان‌ها [هم در داخل و هم در خارج] را به تقاضاهای بازار جهانی ارتقا دهیم.»
لورین چارلز، فعال دیگر در این زمینه، مدت‌هاست استدلال می‌کند که اجازه به پناهندگان برای تبدیل شدن به کارگران از راه دور می‌تواند به رفع شکاف‌های مهارتی در اقتصادهای پیشرفته کمک کند.
او یکی از بنیانگذاران «نعمال» است، یکی دیگر از شرکت‌های اجتماعی که به پناهندگان برای یافتن کار از راه دور کمک می‌کند. این شرکت اخیراً در همکاری با پلتفرم «فریلنس‌های جهانی» مستقر در آمریکا به نام «اپورک» (Upwork) کمک کرده تا شمار بیشتری از پناهندگانی از طریق آن وبسایت کاراز راه دور پیدا کنند.
خانم چارلز می‌گوید: «بدیهی است که همه حرفه‌ها و بخش‌ها نمی‌توانند این [کار از راه دور را ارائه دهند]، اما اگر کنترل از راه دور به مدل کار تبدیل شود، برای دسترسی به فرصت‌ها لازم نیست در پایتخت‌های جهانی زندگی کنید.»
او افزود: «من کار از راه دور را دموکراتیک کردن شغل می‌دانم. فرصت‌ها همه‌جا وجود ندارند، اما می‌توانند با این فضای جدیدی که در آن زندگی می‌کنیم، باشد.»