۵۳ معدن را در ۱۴۰۲ قرارداد کردیم

بربنیاد گفته‌های مسوولان در وزارت معادن و پترولیم، این تفاهم‌نامه‌ها در بخش استخراج منرال‌ها، استخراج آهن، سرب و جست و سنگ‌های گران‌بها امضا شده‌اند.
همایون افغان سخنگوی این وزارت گفت: «در مجموع نُه معدن از مقیاس بزرگ به قرارداد سپرده شده است و چهل‌وچهار معدن از مقیاس کوچک. معادن بزرگ به شرکت‌های داخلی و خارجی و معادن کوچک تنها و تنها به شرکت‌های داخلی واگذار شده است.»
آقای افغان تاکید ورزیده است که پروسس مواد خام در داخل کشور در تمامی قراردادها از شرط‌های است که از سوی وزارت معادن و پترولیم گذاشته شده است.
او در این باره افزود: «به همه قراردادهای این معادن شرط گذاشته شده است که پروسس صد درصدی باید در داخل افغانستان صورت بگیرد. به هیچ صورت اجازه داده نمی‌شود که مواد خام برای پروسس از کشور خارج صادر گردد.»
از سویی‌هم، اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری به این باور است تا زمان خودکفا شدن افغانستان، پروسس صد درصدی در داخل کشور امکان‌پذیر نخواهد بود.
یونس مومند، معاون اول اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری گفت: «ما کوشش می‌کنیم معادن خود را طوری استخراج بکنیم که پروسس‌اش در افغانستان صورت بگیرد؛ ولی خواهی نخواهی تا وقتی ما به پروسس می‌رسیم، مجبور هستیم که پنجاه فیصد پروسس این‌جا شود و بعد به خارج برود.»
برخی آگاهان تاکید می‌ورزند که استخراج معادن باید به‌گونه‌ی معیاری انجام شود.
میوند صمدی، آگاه مسایل اقتصادی گفت: «بهتر همین است که یک کمیسیون در این بخش ساخته شود و در راس این کمیسیون باید افراد مسلکی وجود داشته باشد و تحت کنترول امارت اسلامی باشد.»
عبدالنصیر رشتیا، آگاه دیگر گفت: «در معادن دو بحث بسار مهم است؛ بحث اول این‌که معادن افغانستان به چه شکل استخراج می‌شود، آیا به شکل فنی و حرفه‌ای استخراج می‌شود یا قسم سابق که غیرفنی و حرفه‌ای که زیان‌اش از مفاد‌اش بیشتر بود.»
بیشتر شرکت‌های خارجی که قرارداد معادن افغانستان را بدست آورده‌اند، از ایران، ترکیه، چین و بریتانیا هستند.