دختران صنف ششم و نگرانی از سرنوشت نامعلوم

آنان از حکومت سرپرست خواسته‌اند تا در سال آینده آموزشی مانع رفتن دختران به مکتب نشود.
این در حالی‌ست که با گذشت بیش از دو سال، هنوز از بازگشایی مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم خبری نیست.
زهرا و زینب که به تازگی صنف ششم را به پایان رسانده‌اند، از واپسین روز حضور شان در مکتب و دیدار با هم‌صنفی‌ها و آموزگاران خود حکایت می‌کنند.
زینب، دانش‌آموز صنف ششم گفت: « با صنفی‌های ما خداخافطی کردیم، همچنان با استادهای ما. بسیار یک حس غم‌انگیز است که نتوانی دیگر هم‌صنفی‌هایت را ببینی. شش سال که مکتب خواندیم، به خوبی سپری کردیم و نمی‌خواهم در کنج خانه بنشینم.»
زهرا که هم‌صنفی و خواهر زینب است، گفت: «آخرین روز مکتب ما بسیار ناراحت کننده بود. همه هم‌صنفی‌هایم گریه می‌کردند؛ چون نمی‌توانند دیگر ‌مکتب بروند. خودم هم گریه می‌کردم، بسیاری استادهای ما گریه می‌کردند چون نمی‌توانند دیگر شاگرد‌های شان را ببینند.»
درهمین حال، خانواده زهرا و زینب با تاکید بر اهمیت آموزش فرزندان شان، از حکومت سرپرست خواسته‌اند که مانع حضور دختران در مکتب‌ها نشود.
محبوب الله، پدر زهرا و زینب گفت: «من نمی‌‌خواهم که دیگر در این مشکلات بمانیم و طفل‌های ما دیگر در فقر و بی‌سوادی بمانند. خواهشمند هستیم از بزرگ‌های امارت اسلامی که مشکل مکتب‌های طفل‌ها را حل بکنند.»
امارت اسلامی پیش از این گفته است که حکومت سرپرست می‌کوشد تا زمینه آموزش را به دختران بالاتر از صنف ششم فراهم کند.
پلوشه پیوندی، فعال حقوق بانوان گفت: «متاسفانه در افغانستان به عنوان یک کشور اسلامی، امروز دختران از صنوف بالا به شش حق تحصیل و دانش علوم بشری را ندارند، در دنیای که امروز همه رو به تکنالوژی آورده‌اند.»
بیش از ۸۰۰ روز از بسته ماندن دروازه مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم در کشور می‌گذرد.
شیرمحمد عباس ستانکزی، معین سیاسی وزارت خارجه روز گذشته (پنج‌شنبه) در برنامه‌ای گفته است که مسدود ماندن دروازه مکتب‌ها یکی از علت‌های بنیادی فاصله گرفتن مردم و برخی از کشورها از امارت اسلامی است.