هینگ در نیمروز به مصاف کوکنار می‌رود

بیش از یک سال می‌شود که کاشت گیاه «هینگ» از سوی ریاست زراعت، مالداری و آبیاری ولایت نیمروز، در زمین‌هایی‌ که در گذشته زیر کشت کوکنار بود، ترویج یافته است. مقام‌های محلی می‌گویند که علاقه‌مندی کشاورزان به کشت این گیاه دارویی، افزایش یافته و در حال حاضر زمین‌های زیادی زیر پوشش آن است. اعضای شورای ولایتی نیمروز به این باورند که به دنبال برداشت خوب این گیاه در ولایات شمالی کشور، کشاورزان نیمروزی هم به شدت علاقه‌مند آن شده‌اند. اعضای این شورا پافشاری دارند که گیاه هینگ می‌تواند بدیل خوبی برای کوکنار در افغانستان باشد و حکومت باید برای کاشت آن کشاورزان را تشویق کند. در همین حال ریاست زراعت نیمروز برای ۴۰ تن از کشاورزان این ولایت گیاه هینگ را توزیع کرده و هم‌چنان شیوه کاشت و برداشت آن را با امکاناتی که برای برداشت محصول نیاز است، در اختیار دهقانان گذاشته و آنان را در این زمینه آموزش داده است. شماری از کشاورزان ولایت نیمروز که از سال گذشته در زمین‌های‌شان این گیاه را کشت کرده‌اند، خوش‌بین‌ هستند که عواید خوبی از بابت برداشت محصول به دست ‌آورند. به باور آنان، گیاه هینگ می‌تواند جایگزین خوبی برای کوکنار در این ولایت‌شان باشد و در همین مدت کم این گیاه توانسته است توجه کشاورزان زیادی را به خود جلب کند. مسوولان ریاست زراعت، مالداری و آبیاری نیمروز نیز می‌گویند که زمین‌های زیادی در ولسوالی‌های چهاربرجک، خاش‌رود و کنگ، زیر کشت نمایشی این گیاه قرار گرفته است. ذبیح‌الله اولیازاده، آمر امور زراعتی این نهاد، می‌گوید که ریاست زراعت بسته‌های زراعتی گیاه هینگ را برای ۴۰ تن از کشاورزانی که علاقه‌مند کاشت‌ آن بودند، توزیع کرده است. او تأکید می‌کند که بسته‌های زراعتی گیاه شامل یک بوته از گیاه هینگ، بذر گیاه، ماسک، دست‌کش و سایر تجهیزات است که به گونه رایگان در اختیار دهقانان قرار داده شده و آموزش‌های لازم نیز برای برداشت گیاه به کشاورزان داده شده است.
اعضای شورای ولایتی نیمروز عقیده دارند که گیاه هینگ می‌تواند بدیلی برای کوکنار در این ولایت باشد و شیره آن قیمت بلندی دارد که سبب رشد اقتصادی خانواده‌ها خواهد شد. نعمت‌الله صدیقی، عضو شورای ولایتی نیمروز، می‌گوید که پس از کشت و برداشت گیاه هینگ در ولایات شمالی کشور، کشاورزان نیمروزی هم به آن علاقه‌مند شده‌اند. هرچند اعضای شورای ولایتی نیمروز ابراز خرسندی می‌کنند که ترویج گیاه هینگ می‌تواند راهی برای محو کشت کوکنار در این ولایت باشد، اما مقام‌های پولیس مبارزه با مواد مخدر مخالف این دیدگاه هستند و باور دارند که کوکنار در مناطق زیر کنترل محو شدنی نیست. نوراحمد محمدی، مسوول «بررسی/سروی» پولیس مبارزه با مواد مخدر ولایت نیمروز می‌گوید که از چند سال به این سو، کشت کوکنار در ساحه دولت از بین رفته و کشاورزان مشغول کشت‌ زعفران و دیگر نباتات هستند. او پافشاری دارد که کشت کوکنار در مناطق طالبان هیچ بدیلی ندارد و تنها منبع درآمد آنان قاچاق مواد مخدر و کشت کوکنار است. مسوولان پولیس مبارزه با مواد مخدر نیمروز باور دارند که گیاه هینگ نمی‌تواند بدیل کشت کوکنار در این ولایت شود. به گفته آنان، تمام زمین‌های زیر کشت کوکنار در اختیار طالبان و در ساحات زیر کنترل آنان قرار دارد. پولیس مبارزه با مواد مخدر نیمروز تاکید دارد که طالبان هیچ علاقه‌ای به کشت دیگر نباتات ندارند و بیش‌تر منابع عایداتی این گروه از قاچاق مواد مخدر و کشت کوکنار تامین می‌شود.
براساس آمار پولیس مبارزه با مواد مخدر ولایت نیمروز، در سال گذشته یک‌ هزار و ۷۰۰ هکتار زمین در ولسوالی خاش‌رود و یک‌ هزار و ۱۰۰ هکتار زمین در ولسوالی چهاربرجک این ولایت توسط طالبان کوکنار کشت شده است. مسوولان این نهاد تأکید می‌کنند که آمار دقیق کشت امسال کوکنار در نیمروز مشخص نیست، اما براساس اطلاعات منابع مردمی به دلیل آفت زدن مزارع کوکنار طالبان در سال ۱۳۹۸ خورشیدی، در سال جاری زمین‌های کم‌تری زیر این کشت رفته است. آقای محمدی پافشاری دارد که گیاه هینگ برای طالبان سودآور نیست و زمان زیادی می‌برد تا به بهره‌وری برسد، به همین دلیل دور از تصور است که طالبان به این کشت علاقه نشان دهند.
گیاه هینگ به دو روش کشت می‌شود؛ نخست به شیوه «بذر» و دوم از طریق «کاشت نهال گیاه». در روش نخست گیاه هینگ پس از چهار سال به بار می‌نشیند و در روش کاشت نهال، با گذشت سه سال شیره می‌دهد. تنها در ولسوالی چهاربرجک حدود ۴۰۰ جریب زمین زیر کشت گیاه هینگ قرار دارد. از این گیاه بیش‌تر برای ساخت دارو استفاده می‌شود و در بازارهای جهانی به ویژه هندوستان با بهای بلند خرید و فروش می‌شود. به گفته کشاورزان هر کیلوی این گیاه تا ۴۵۰ هزار افغانی قیمت دارد و از سوی تاجران در بازارهای جهانی به فروش می‌رسد. گیاه هینگ بیش‌تر در ساحاتی به کشاورزان توزیع می‌شود که زمین‌‌های علف‌چر داشته باشد و در این شیوه علف‌چرها نیز حفظ می‌گردد. بعد از سه یا چهار سال براساس شیوه کشت، از هر بوته‌ هینگ تا ۴۰۰ گرام شیره برداشت می‌شود و عمر این گیاه نیز بین ۱۵ تا ۲۰ سال است.
گیاه هینگ ضرورت زیادی به آب ندارد و فقط در سال سه ماه که فصل برداشت آن می‌باشد، نیازمند آبیاری است. فصل‌ برداشت آن ماه‌های حمل، ثور و جوزا است که در کشور باران‌های بهاری وجود دارد. بر‌اساس معلومات ریاست زراعت نیمروز، شرایط جوی برای کشت این گیاه در این ولایت مساعد است و ریاست زراعت تلاش دارد تا در سال‌های آینده این گیاه را بیش‌تر ترویج دهد تا زمین‌های زیادی زیر کشت قرار گیرد.