«سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت»

افغانستان هر روز گواه یک فاجعه و رویداد خونین است. حکومتی وجود ندارد. قانون و مقرره‌ای نیست. هر بخش کشور به یک گروه مسلح واگذار شده است. اقتصاد کشور در حال فلج شدن است. فقر بیداد می‌کند و مرزهای کشور در جنوب و غرب، پر از مهاجر و آواره است. قتل‌های خودسرانه و انتقام‌گیری رو به افزایش است. در چنین وضعیتی، طالبان از مهاجران خواسته‌اند که به کشور عودت کنند و در پیش‌رفت و ترقی افغانستان سهم بگیرند. بعضی از مقامات طالبان در همایش‌های متعدد اعلام کرده‌اند که زمینه کار و زنده‌گی برای همه کسانی که کشور را ترک کرده‌اند، مهیا است.
افغانستان این شب‌وروزها شاهد تک‌قومی‌ترین و تک‌فکرترین حکومت و حاکمیت است و مردم و اقوام مختلف این کشور به معنای دقیق کلمه انحصار و تک‌روی را این روزها تجربه می‌کنند. به‌گونه‌ای که پس از چهار ماه حاکمیت، طالبان تنها یک فرد از میان ملیت هزاره را در معاونیت یک وزارت پذیرفته‌اند. بقیه وزارت‌خانه‌ها، معاونیت‌های وزارت‌خانه‌ها، ارگ، ولایت‎ها و قوماندانی‌های امنیه توسط یک گروه و یک قوم اداره می‌شود. البته در مواردی و موقعیت‌هایی، از روی مصلحت، برای عده‌ای از اقوام دیگر که بی‌گمان سرسپرده‌ها و گوش به فرمان آن‌ها هستند، جا داده شده است. اداره امور کشور به دست یک گروه مسلح بیگانه با اداره و مدیریت، افتاده است که نمی‌داند با مردم و بحران خلق شده چه کند.
در چنین شرایطی، طالبان از مردمی که از ترس آنان کشور را ترک کرده‌، خواسته‌اند که به کشور برگردند. این در حالی است که هر روز از کسانی که در داخل کشور مانده‌اند، انتقام می‌گیرند. آن‌ها صدها کارمند ملکی وزارت دفاع، دادگاه عالی و دیگر ادارات دولتی را بدون دلیل از کار بیکار کرده و حتا معاش چندماهه آنان را هم نپرداخته‌اند. اعضای طالبان بدون حکم دادگاه (خودسرانه) وارد خانه‌های مردم می‌شوند، افراد را بازداشت می‌کنند و به جاهای نامعلوم انتقال می‌دهند. آنان بازداشت‌شده‌گان را تحقیر و توهین می‌کنند و از جریان شکنجه‌شان ویدیو می‌گیرند و نشر می‌کنند.
یکی از غیرانسانی‌ترین رفتارها، شکنجه، تحقیر و توهین رحمت‌الله قادری، فرمانده کندک ارتش ملی در ناحیه پانزدهم امنیتی شهر کابل، است که وجدان همه -غیر از طالبان- را آزار می‌دهد. ویدیوی نشرشده در شبکه‌های اجتماعی، نشان می‌دهد که افراد طالبان دستان این نظامی پیشین را بسته‌ و برگردن او سوار شده‌اند و شکنجه و تحقیرش می‌کنند. طالبان به‌تازه‌گی مسوول تلویزیون نورین را نیز بدون اعلام جرم و معین بودن اتهام، بازداشت کرده و به جای نامعلوم انتقال داده‌اند. هنوز از سرنوشت این فرد ملکی خبری نیست.
اعضای طالبان دو روز قبل یک جوان بی‌گناه را در عنابه پنجشیر تیرباران کردند. آنان از زمان ورودشان به پنجشیر، دست به جنایت‌های ضد بشری زیادی زده‌اند که تازه‌ترین آن کشتن یک جوان بی‌گناه در عنابه این ولایت است. رفتار افراد طالبان در دره پنجشیر حتا مسوولان آنان را که از میان مردم پنجشیر انتخاب شده‌اند، به ستوه آورده است. دو شب و دو روز است که زنان و مردان پنجشیری علیه طالبان دست به اعتراض‌های مدنی زده‌اند.
پاهای صبور حسینی، یک انسان در ولایت هرات، به شکل فجیعانه سوزانده شده است. این وضعی است که در سایر ولایت‌های کشور هر روز جریان دارد؛ اما به دلیل قرار گرفتن میل اسلحه بر شقیقه مردم، بخش زیادی از چنین رویدادها گزارش نمی‌شود.
طالبان به جای دعوت‌های نمایشی از کسانی که وطن را ترک کرده‌اند، به کرامت انسان‌هایی که در افغانستان زنده‌گی می‎کنند، احترام بگذارند. از انتقام‌گیری، توهین و تحقیر کارمندان دولت پیشین خودداری کنند. بر افراد خویش کنترل داشته باشند و از کشتار مردم بی‌بضاعت و بی‌گناه جلوگیری کنند. به جای لاف‌هایی چون شکست امریکا و چیزهایی از این دست، راه حلی برای مردم گرسنه و درمانده کشور پیدا کنند. طالبان به جای صدور فرمان بالای سلمانی‌ها و راننده‌گان تاکسی‌ها برای اصلاح نکردن ریش و پخش نکردن موسیقی، به حقوق انسانی و بشری زنان احترام بگذارند و اجازه دهند که دختران به مکتب و دانشگاه بروند.