در یک سال گذشته هیچ پروژه‌ای تطبیق نشده است

میدان‌شهر نزدیک‌ترین شهر به پایتخت است و در شاهراه نمبر۱ کابل ـ قندهار در ۲۰ کیلومتری کابل موقعیت دارد. با وصف این نزدیکی، این شهر یکی از ‌انکشاف‌نیافته‌ترین شهرهای کشور شمرده می‌شود. حاکمان کنونی و مقام‌های حکومت‌های پیشین کم‌ترین توجه را به این شهر مبذول داشته‌اند. باشنده‌گان این ولایت با انتقاد از کم‌کاری نهاد شهرداری طالبان برای میدان‌شهر، می‌گویند که در یک سال گذشته هیچ پروژه انکشافی در این شهر تطبیق نشده است. سیستم آب‌رسانی، نقشه شهری، جاده‌های و پیاده‌روهای معیاری و اختصاص یک محل ویژه برای خریدوفروش از مشکلاتی است که باشنده‌گان میدان‌شهر با آن مواجه‌اند. به باور آنان، شهرداری طالبان تنها در عرصه گردآوری عواید فعال است، اما از انجام مسوولیت‌هایش شانه خالی می‌کند.
به گفته باشنده‌گان میدان‌شهر، با آن‌که شهرداری این ولایت به نام‌های مختلف از آنان پول گردآوری می‌کند و عواید بلندی دارد، اما در بخش انکشاف شهری و بازسازی زیربناهای موجود در این ولایت، توجهی ندارد. بربنیاد آمارهای نشر‌شده از سوی شهرداری طالبان در میدان‌وردک که یک نسخه آن در اختیار ما قرار گرفته است، این نهاد در جریان سال روان خورشیدی نزدیک به ۱۰ میلیون افغانی عواید گردآوری کرده است، اما در مقابل آن در بخش بازسازی و انکشاف، تنها یک گودال به مساحت سه متر مربع و به عمق سه متر، برای دفن زباله‌های طبی حفر کرده است.
باشنده‌گان میدان‌شهر با انتقاد از مقام‌های محلی طالبان در شهرداری این ولایت می‌گویند که بر‌بنیاد قانون، باید از عواید شهرداری‌ها برای توسعه عرضه خدمات شهری استفاده شود. آنان تاکید دارند که از هیچ نوع خدمات شهری بهره‌مند نیستند، ‌نقشه کامل شهری ندارند، سیستم آب‌رسانی، جاده‌های معیاری، پیاده‌رو و بازار مشخص برای فروش اجناس مختلف وجود ندارد و بازار این شهر کمتر شبیه مرکز یک ولایت است.
سیدجان، باشنده یکی از ولسوالی‌های ولایت میدان‌وردک است که شغل دام‌داری دارد. او می‌گوید: «فرق بین این بازار و ولسوالی ما هیچ نیست. هیچ جای این‌جا به یک شهر نمی‌ماند. شما باور کنید که مشکلات بیخی زیاد است. هر کس در هر شغلی که است، مشکل دارد. اول همین ما مردم که با گاو و گوسفند سروکار داریم، همین سال چهار بار به شاروالی رفتیم که برای ما یک جای مشخص کنند تا ما از این سرگردانی خلاص شویم، گاهی یک طرف هستیم گاهی دگه طرف. وعده دادند، اما در عمل هیچ.»
از سوی دیگر، این شهر به جز مسیر شاهراه‌های کابل ـ قندهار و میدان ـ بامیان، هیچ جاده آسفالت‌شده ندارد و همه جاده‌های داخل شهر و پیاده‌روهای آن خاکه است که در فصل‌های برف و باران، رفت‌وآمد مردم را با چالش مواجه می‌کند.
یکی از دکان‌داران در میدان‌شهر که می‌خواهد نامش در گزارش ذکر نشود، می‌گوید: «به انواع مختلف از ما پول گرفته می‌شود، صفایی می‌دهیم، مالیه می‌دهیم و هر سال مقدارش هم زیاد شده روان است؛ اما از کار و صفایی هیچ خبری نیست. در تابستان از گرد‌و‌خاک به تکلیف هستیم و زمستان هم از برف و لای. فاصله ما هم با خود شاروالی ۱۰۰ متر نیست. خودتان به چشم سر می‌بینید.»
شکایت‌ها از کم‌کاری شهرداری طالبان در میدان‌وردک در حالی بالا گرفته است که این شهرداری در سال روان خورشیدی حدود ۹ میلیون و ۹۷۴ هزار و ۴۰۰ افغانی عواید داشته است. بر‌بنیاد قانون، شهرداری‌ها مکلف‌اند از عواید به‌دست‌آمده، پروژه‌های عادی و انکشافی را تمویل کنند؛ کاری که شهرداری طالبان در میدان‌شهر انجام نداده است.
این‌همه در حالی است که نه‌تنها ولایت میدان‌وردک، بلکه بیشتر شهرهای کشور در یک سال گذشته از تطبیق پروژه‌های انکشافی محروم‌اند. با روی‌کار‌آمدن رژیم طالبان در کشور، بیشتر تمویل‌کننده‌گان به دلیل مشروع نبودن رژیم طالبان، افغانستان را ترک کردند و مسوولان شرکت‌هایی که مسوولیت تطبیق پروژه‌ها را داشتند، نیز برای نجات جان خود به کشورهای دیگری سفر کردند.