برخی دختران در بلخ به قالین بافی رو آورده‌اند

آنان از حکومت سرپرست می‌خواهند که دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها را به‌روی دختران بازگشایی کند.
مژده رحیمی، محصل صنف سوم پوهنځی اقتصاد پوهنتون بلخ است.
او می‌گوید، پس از بسته شدن پوهنتون‌ها از سوی حکومت سرپرست به قالین بافی رو آورده‌است.
سمیرا حیدری نیز سال گذشته پس از اشتراک در امتحان کانکور به پوهنځی اقتصاد راه یافت و اکنون در یکی از کارخانه‌های قالین بافی کار می‌کند.
تمنا، متعلم صنف نهم که اکنون به قالین بافی رو آورده‌ می‌گوید، حدود ۶۰۰ روز می‌شود که دروازه‌های مکاتب به‌روی شان بسته ‌است و از حکومت خواستار بازگشایی آن می‌باشد.
فاطمه جعفری، محصل دیگری در پوهنتون بلخ نیز می‌گوید که زنان بخش مهمی از جامعه را تشکیل می‌دهند و این بخش تنها شامل قالین بافی، خیاطی و سایر کارها نمی‌باشد.
وی می‌گوید، حکومت با بازگشایی مکاتب و پوهنتون‌ها به آنان اجازه دهد که در رشته‌های دلخواه خود تحصیل کنند و برای کشور خود مصدر خدمت واقع شوند.
صالحه غلامی، مسؤول شماری از مراکز قالین بافی می‌گوید، آنان پنج مرکز قالین بافی در سطح ولایت بلخ دارند.
غلامی می‌افزاید، در این مراکز حدود ۶۰۰ دختر با آنان کار می‌کنند که ۸۰ درصد آنان محصلان و شاگردان مکاتب تشکیل می‌دهند.
از سوی دیگر، مسؤولین ولایتی بلخ ضمن حمایت از این دختران از تلاش‌های‌شان در زمینۀ بازگشایی مکاتب و پوهنتون‌ها خبر می‌دهند.
مولوی نورالهادی ابو ادریس، معاون مقام ولایت بلخ می‌گوید، حکومت مخالف کار و آموزش دختران نیست و از تمام زنانی که در چارچوب شریعت کار می‌کنند، حمایت می‌نماید.
وی همچنان اطمینان می‌دهد که رهبری حکومت مصروف بحث در مورد آموزش دختران است و در آینده در بارۀ آن تصمیم خواهد گرفت.
علاوه بر ولایت بلخ در شماری از ولایات دیگر کشور نیز تعداد زیادی از دختران پس از بسته شدن مکاتب و پوهنتون‌ها به حرفه‌های مختلف چون خیاطی و تولید صنایع دستی رو آورده‌اند.