اثرگذاری خشک‌سالی‌های گسترده بر بحران اقتصادی کشور

در گزارش سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد آمده است که این نهاد برای کمک به هشت میلیون تن به بیش از ۲۵۲ میلیون دالر نیاز دارد.
بربنیاد آمارهای این نهاد سازمان ملل متحد، از هر پنج نفر در افغانستان دو نفر با سطح بالای ناامنی خوراکی روبه‌رو اند.
عبدالبصیر ترکی، آگاه مسایل اقتصادی، گفت: «فعلا کشور ما به رسمیت شناخته نشده است. سیستم بانکی ما بند است. کاروبار نیست. روزگار نیست و ما مجبور هستیم به همین ۳۰ فیصد و ۲۰ فیصد که برای ما کمک می‌شود به آن اکتفا کنیم و از جامعه جهانی که این‌ها کمک می‌گیرند، صد در صد آنها بین خود هفتاد تا هشتاد درصد حیف و میل می‌کند.»
همزمان با این، شماری از پایتخت‌نشینان از امارت اسلامی و نهادهای امدادرسان می‌خواهند که کمک‌های شان را به گونه شفاف به نیازمندان توزیع کند.
گلاب شاه، باشنده کابل گفت: «کمک‌ها به آدم‌های توزیع می‌شود که خانه دارد، موتر دارد، در موتر شخصی خود می‌برد اما برای ما که نیاز داریم، کمک نمی‌شود.»
از سویی‌هم، وزارت اقتصاد به این باور است که قطع کمک‌های جهانی، منجمد ماندن دارایی‌های کشور و محدودیت بر بانک‌ها در افغانستان از مهم‌ترین عوامل بحران اقتصادی در کشور اند.
عبداللطیف نظری، معین مسلکی وزارت اقتصاد گفت: «تحریم‌ها و مسدود ماندن دارایی‌های مردم افغانستان بدون شک تاثیر منفی روی زند‌گی و معیشتی مردم افغانستان دارد؛ اما تلاش ما این است که از طریق لغو تحریم‌ها و از طریق خنثی سازی تحریم‌ها بتوانیم گشایش در وضعیت اقتصادی افغانستان ایجاد کنیم.»
آخرین آمار اداره هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که نزدیک به ۲۹ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.