زمین‌های زراعتی از حاصل بازماند‌ه‌اند

خشک‌سالی‌ها در افغانستان سبب شده است که حاصلات زراعتی به‌گونه بی‌پیشینه کاهش یابد و کشاورزان در ولایت‌های مختلف با زیان‌های جدی روبه‌رو شوند. برخی کشاورزان در بادغیس می‌گویند که امسال نسبت‌ به سال‌های گذشته محصولات گندم، جو و خربوزه آن‌ها کاهش ۵۰ تا ۷۰ درصدی داشته است.
محمدجمعه، باشنده ساحه تگاب اسماعیل ولایت بادغیس، می‌گوید که محصولات گندم او امسال به علت خشک‌سالی ۶۰ تا ۷۰ درصد کاهش یافته است. او که گندم را همه‌ساله به‌گونه للمی کشت می‌کند، گفت که امسال به دلیل کاهش محصولات حتا نتوانسته است خرجش را پیدا کند. به گفته محمدجمعه، مصارف گزاف برای زراعت و کاهش محصولات به دلیل خشک‌سالی، سبب خساره‌مند شدن کسانی شده است که برای کشت و زراعت هزینه کرده‌اند. او افزود: «امسال بسیار سال خراب برای کشت و زراعت بود. در همین منطقه تگاب اسماعیل ما که مردم کشت دیمه داشتند، همان کشت‌های‌شان هیچ حاصل نداد. خود ما سال‌های گذشته از همین زمین‌ها اگر ۱۰۰ من بر‌می‌داشتیم، امسال ۳۰ من یا خیلی که شده ۴۰ من [برداشته شده است]. کلاً یا خشک شده بود، یا هم سوخته بود و دانه نداشت.»
این باشنده بادغیس تصریح کرد که به همین دلیل در جریان سال جاری قرض‌دار نیز شده است. وی گفت: «کشت و زراعت امسال مصرف خود را پیدا نکرد، از پول تخم گرفته تا پول تراکتور، درو‌گری و عشر. وقتی حساب کنیم، مجبور از کیسه خود بدهیم یا قرض کنیم. شرایط بسیار خراب آمده است. اگر ما مردم کشت و زراعت هم نکنیم، دیگر چاره‌ نداریم. با وجودی که خشک‌سالی هم آمده، از بیکاری خود را به کشت و زراعت مشغول می‌کنیم.»
بادغیس به داشتن خربوزه در حوزه غرب کشور نیز شهرت دارد. زمین‌داران و کشاورزان این ولایت اما می‌گویند که حاصلات این میوه نیز امسال به‌گونه بی‌پیشینه کاهش یافته است. شماری از زمین‌داران و کشاورزان در ولایت بادغیس می‌گویند که به دلیل خشک‌سالی‌های پیهم و نباریدن باران، حاصلات خربوزه در این ولایت حدود ۶۰ درصد کاهش داشته است. به گفته آنان، همه‌ساله به دلیل افزایش حاصلات، آنان خربوزه بادغیس را به ولایت‌های همجوار، به‌ویژه هرات صادر می‌کردند، اما امسال به دلیل نبود حاصلات، خربوزه این ولایت کم‌تر به ولایت‌های دیگر صادر خواهد شد.
‌محمد، یکی دیگر از زمین‌داران در ولایت بادغیس، می‌گوید که همه‌ساله خربوزه‌ای که از زمین‌هایش برداشت می‌کرد، علاوه بر فروش در شهر قلعه ‌نو، آن را برای فروش به هرات نیز می‌فرستاد. با این حال، وی امسال نتوانسته است از زمین‌هایش خربوزه‌ای برای فروش به دست آورد. این باشنده شهر قلعه نو می‌گوید: «سال‌های پیش خیلی خوب بود، حاصلات زیاد بود و هر جولنگی چهار تا پنج تا خربوزه داشت؛ اما امسال هیچ چیز نیست. حتا بعضی جولینگ‌ها یک خربوزه درست ‌هم حاصل نداده است. باران هم امسال نبارید و چند سال است که پیهم خشک‌سالی شده است. بدتر از همه این‌که آفت‌ها زیاد شده و در زیر پالیز‌ها کرم افتاده است. جولینگی‌هایی که یک خربوزه حاصل داده، همان را هم کرم زده است.»
به گفته محمد، کاهش جدی حاصلات امسال برای او و سایر دهقانان نگران‌کننده است. او می‌گوید: «تا یکی دو سال جلوتر خودم از همین زمین خربوزه به قلعه‌ نو برای فروش می‌بردم. به قوم و همسایه که داشتیم، خربوزه می‌دادیم. از بس که حاصل خوب بود، از همین زمین‌های خود موتر بار می‌زدم، به هرات روان می‌کردم و آن‌جا می‌فروختم. امسال همین پیش‌خورده‌گی خود ما را هم نشد.»
در همین حال، طالبان در بادغیس نیز کاهش محصولات زراعتی در این ولایت را می‌پذیرند و می‌گویند که به علت خشک‌سالی‌های پیهم در افغانستان، به‌ویژه در بادغیس، حاصلات کاهش یافته است. محی‌الدین بشری، سرپرست ریاست زراعت، آبیاری و مالداری طالبان در بادغیس، می‌گوید که خشک‌سالی‌های پنج تا شش‌ساله در افغانستان، تاثیرات منفی روی زراعت گذاشته است و این تاثیرات در ولایت بادغیس به دلیل این‌که زمین‌ها در این ساحه اکثرا للمی است، بیش‌تر احساس می‌شود. به گفته بشری، سال‌هایی که باران‌‌های فصلی در بادغیس بیش‌تر باشد، دهقانان از برداشت حاصلات راضی‌اند؛ اما نباریدن باران‌های فصلی مانند امسال سبب کاهش بی‌پیشینه محصولات زراعتی می‌شود. او افزود که حاصلات گندم در بادغیس حدود ۵۰ درصد کاهش یافته است و سایر محصولات نیز با توجه به نباریدن باران، وضعیت مشابهی دارد.
پیش از این، کشاورزان در سایر ولایت‌ها نیز از بابت خشک‌‌سالی‌های پیهم ابراز نگرانی کرده بودند. به گفته آنان، بیش‌تر کشاورزان به علت نبود آب مجبور شده‌اند کشاورزی را ترک کنند و برای به ‌دست آوردن لقمه‌ای نان به کارهای دیگر روی آورند. گفتنی است که سازمان ملل متحد و سایر سازمان‌های بین‌المللی پیش‌تر از احتمال خشک‌سالی پیهم و کاهش بی‌پیشینه حاصلات در افغانستان هشدار داده بودند.