آسیای جنوبی با بدترین کمبود آب در جهان روبرو است

بنا بر گزارشی که سازمان ملل امروز دوشنبه نشر کرده است، حدود ۳۴۷ میلیون کودک در آسیای جنوبی با کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه اند. این رقم بیش از نیم تمام کودکان در جنوب آسیا را در بر می‌گیرد.
یک چهارم مجموع کودکان در سطح جهان در هشت کشور آسیای جنوبی، یعنی افغانستان، بنگله‌دیش، بوتان، هند، نیپال، مالدیف، پاکستان و سریلانکا، زندگی می‌کنند. این منطقه تحت تاثیر شدید آفات طبیعی ناشی از تغییرات اقلیمی مانند سیلاب و خشکسالی قرار دارد.
منطقه ماتام در سنگال فعلاً یکی از گرم‌ترین نقاط در سراسر جهان به شمار می‌رود. گرمای شدید و کمبود آب در این منطقه زندگی را برای کوچی‌های فولانی که قبلاً هم در وضعیت ناگوار به سر می‌بردند، طاقت‌فرسا ساخته است.
باشندگان شهر ماتام در سنگال برای این که کمی خنک شوند به مسجد می‌روند. ساکنان این منطقه عمدتاَ مسلمان در شمال شرق این کشور زندگی روزمره شان را در زیر گرمای ثابت می‌گذرانند. دمای هوا در این منطقه در سایه به ۴۸ درجه و در زیر نور آفتاب به بیش از ۵۰ درجه می‌رسد. این منطقه از ماه اپریل به بعد گرم‌ترین منطقه جهان شمرده می‌شود.
به خصوص برای افراد مسن مانند دویوبایرو دیانکا گرمای شدید خطر بروز مشکلات قلبی-عروقی و تنفسی به همراه دارد. او در جریان روز در اتاق می‌ماند تا از گرما نجات یابد و فقط گاه گاهی برای رفتن به مسجد و ادای نماز از خانه بیرون می‌شود.
البته در داخل خانه‌ها هم بسیاری از مردم نمی‌توانند از گرمای شدید فرار کنند، چون که آنها با کمبود برق مواجه اند و نمی‌توانند از پنکه استفاده کنند، چه برسد به دستگاه‌های سردکننده هوا. در جریان شب نیز دمای هوا حدود ۳۵ درجه سانتی‌گراد است
این گرمای شدید به خصوص بخش دورافتاده منطقه ماتام را متاثر کرده است. کوچی‌های فولانی به طور سنتی مواشی خود را از دشت‌های خشک شده ساحلی به چند منطقه‌ای می‌برند که هنوز اندکی آب دارند. کوچی‌های فولانی امروزه اغلباً در این مناطق مسکن‌گزین شده اند، اما دسترسی مطمئن به آب پاک آشامیدنی ندارند.
گرمای طاقت‌فرسا نیازمندی حیوانات به آب را دو برابر کرده است. یک گوسفند در ماتام روزانه به طور معمول دو و نیم لیتر آب می‌نوشد. در ماه‌هایی که موج شدید گرما بروز می‌کند، نیازمندی روزانه هر گوسفند به آب به پنج لیتر می‌رسد. در این منطقه که تنها چند ماه در کل سال باران می‌بارد، آب پاک آشامیدنی یک چیز با ارزش و کمیاب است.
تهیه آب در این منطقه همواره دشوارتر می‌شود. دهقانان مجبورند روز چند بار با پای پیاده یا توسط مرکب آب مورد نیاز خانواده و مواشی را تامین کنند. برخی مردم مجبورند مسیر ۲۰ کیلومتری را زیر آفتاب سوزان طی کنند تا به منبع آب برسند.
بعد از ختم فصل بارندگی در نوامبر، دریاچه‌ها و رودخانه‌های طبیعی خشک می‌شوند. حفر گودال‌های آب در بستر رودخانه های سابق تنها راه تامین آب در مناطق دورافتاده است. آب پاک در ماه‌های تابستان به ندرت پیدا می‌شود.
بسیاری مردم فولانی چاره یی جزء تامین آب از چاه‌ها را ندارند، فرقی نمی‌کند که این آب چه اندازه آلوده باشد. «پروژه دیوار سبز بزرگ» در سنگال که قرار است با کاشت وسیع درختان از کشورهای منطقه ساحل در برابر بیابانی‌شدن بیشتر محافظت کند، تا کنون هیچ تاثیر مثبتی در منطقه ماتام نداشته است.
در این گزارش آمده است که ۵۵ درصد کودکان آسیای جنوبی با کمبود آب مواجه اند که بزرگ‌ترین میزان در سراسر جهان است.
اداره حمایت از کودکان ملل متحد (یونیسف) گفته است: «تغییرات اقلیمی دوره‌های منظم آب و هوایی و بارندگی را مختل می‌کند.» به باور این سازمان در حالی که «اقلیم به صورت فزاینده غیرقابل پیش‌بینی می‌شود، به نظر می‌رسد مشکل کمبود آب برای کودکان جنوب آسیا بدتر می‌گردد.»
پس از آسیای جنوبی، مناطق شرقی و جنوبی افریقا بیشتر از این مشکل متاثر شده اند و در این مناطق ۱۳۰ میلیون کودک با کمبود شدید آب مواجه اند.
بنا بر این گزارش، در سطح جهان از هر سه کودک یک تن آنها، یعنی ۷۳۹ میلیون کودک، در مناطقی زندگی می‌کنند که با کمبود بسیار جدی آب مواجه اند.
این گزارش قبل از برگزاری بیست و هشتمین دور کنفرانس اقلیمی ملل متحد (کاپ ۲۸) به نشر رسیده است. کاپ ۲۸ قرار است در اواخر ماه جاری در امارات متحده عربی برگزار گردد.
یونیسف می‌گوید که در کنفرانس اقلیمی کاپ ۲۸ می‌خواهد جامعه جهانی را وادار به اتخاذ تدابیر اقلیمی کند تا این سیاره ارزش زندگی کودکان را داشته باشد.
سانجی ویسیکیرا، رئیس یونیسف در جنوب آسیا گفته است که دسترسی به “آب آشامیدنی سالم یک حق اساسی بشری” است.