درخواست چهل و شش میلیارد دالر برای کمک‌های بشری در ۲۰۲۴

به اساس معلومات سازمان ملل متحد در سال آینده میلادی ۴۶.۴ میلیارد دالر برای غلبه بر بحران‌های بشری در جهان نیاز است تا به حدود ۱۸۱ میلیون نفر نیازمند در جهان کمک صورت گیرد.
سازمان ملل متحد روز دوشنبه گفته است چشم‌انداز ۲۰۲۴ «تاریک» است. این سازمان افزوده است که اگر امکانات مالی برای کمک‌های عاجل بشری فراهم ساخته نشود، «هزینه آن به قیمت جان مردم تمام می‌شود.»
سازمان ملل برای سال ۲۰۲۳ نیازمندی‌ها را ۵۶.۷ میلیارد دالر برآورد کرده بود، اما تنها یک سوم آن را دریافت کرد. در سال ۲۰۲۳ برای اولین سال از ۲۰۱۰ به این سو مبالغ کمک‌های اهدا شده در مقایسه با سال قبلی آن کاهش یافت.
برای همین سازمان ملل متحد تصمیم گرفته است که درخواست خود برای کمک در سال ۲۰۲۴ را کاهش دهد.
وضعیت اقتصادی و بشری در افغانستان تیره و تار است. میلیون‌ها نفر در تلاش یافتن یک لقمه نان اند. سازمان‌های بین‌المللی هشدار می‌دهند که بیش از نیم جمعیت افغانستان به کمک‌های بشری نیازمند اند.
برای فقیرترین افغان‌ها، نان خشک تنها غذای اصلی است. زنان در بیرون نانوایی‌های شهر صف می‌کشند، پسران خردسال قبل از طلوع آفتاب برای گرفتن نان می‌آیند. بسیاری‌ها برای یافتن نان و مواد سوخت تقلا می‌کنند. آماری که توسط ملل متحد تهیه شده، ترسناک است: حدود ۲۴ میلیون نفر در افغانستان یعنی ۶۰ درصد جمعیت این کشور از گرسنگی شدید رنج می‌برند. ۸.۷ میلیون افغان با قحطی دست و پنجه نرم می‌کنند.
از زمان تصرف کابل توسط طالبان در پانزدهم اگست، اقتصاد صدمه دیده از جنگ که زمانی با کمک‌های بین المللی فعال نگهداشته می‌شد، اکنون در آستانه سقوط قرار دارد و پول کافی برای شفاخانه‌ها وجود ندارد. در هنگام توزیع کمک، صف‌های طولانی ایجاد می‌شود.
سازمان جهانی صحت هشدار داده که میلیون‌ها کودک با سوءتغذیه مواجه اند و ملل متحد گفته است که ۹۷ درصد افغان‌ها به زودی زیر خط فقر زندگی خواهند کرد.
برعلاوه فقر و بیکاری، زنان از محدودیت‌های وضع شده توسط طالبان نیز به ستوه آمده اند. آن‌ها با وجود تلاش طالبان به جلوگیری از برگزاری تظاهرات، در کابل تظاهرات کردند.
برای میلیون‌ها نفری که در کمپ‌های بیجاشدگان زندگی می‌کنند، کمک‌های بین‌المللی یگانه امید شان است. شمار گداهای روی جاده افزایش یافته است.
مکاتب دخترانه تحت حاکمیت طالبان نامنظم است و در بسیاری ولایت‌ها به دختران بالاتر از صنف ششم اجازه مکتب رفتن داده نشده؛ اما در بیشتر از ۱۰ ولایت مکتب‌ها باز هستند. جامعه جهانی تلاش دارد تا راه‌هایی را بیابد که به مکتب‌های فعال کمک کند، از طرف دیگر طالبان را تشویق می کند تا تمام مکاتب را باز کنند.
بر بنیاد این گزارش، منازعه‌های مسلحانه، تغییرات اقلیمی و اقتصادهای در حال فروپاشی ضربه‌های ویرانگری را بر آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه در همه قاره‌ها وارد کرده است. پیامدهای آن گرسنگی، بیجاشدگی و بیماری‌های همه‌گیر یا ایپدمی است. یک پنجم کودکان در جهان در مناطق دچار منازعه زندگی می‌کنند یا مجبور شده اند از چنین مناطقی فرار کنند. حدود ۲۵۸ میلیون نفر از گرسنگی حاد متاثر شده اند. شمار بیجاشدگان در یک دهه اخیر دو برابر شده است.
مارتین گریفیتس، هماهنگ‌کننده کمک‌های بشری سازمان ملل متحد گفته است: «کمک‌های بشری جان انسان‌ها را نجات می‌دهد، با گرسنگی مبارزه می‌کند، از کودکان حفاظت می‌کند، از شیوع اپیدمی‌ها یا بیماری‌های همه‌گیر جلوگیری می‌کند و در شرایط غیربشری سرپناه و تاسیسات بهداشتی را فراهم می‌سازد.»
گریفیتس شکایت کرده است که «اما حمایت لازم جامعه بین‌المللی مطابق نیازمندی‌ها نیست.»
سازمان ملل متحد می‌خواهد با ۴۶.۶ میلیارد دالر درخواست شده کمک‌های بشری را در ۷۲ کشور تمویل کند. بیشترین نیازمندی در سوریه، اوکرایین، افغانستان، اتیوپیا و یمن وجود دارد.
در سال روان میلادی ملل متحد مجبور شده است به دلیل کاهش کمک‌ها برخی برنامه‌های امدادی را کاهش دهد یا متوقف کند. مثلاً در افغانستان در بین ماه‌های می و نوامبر ده میلیون نفر از دسترسی به کمک‌های غذایی محروم شده اند. در یمن بیش از ۸۰ درصد نیازمندان دسترسی به آب کافی ندارند.