احتمال مرگ دست‌کم ۲۰ هزار نفر در سیل فاجعه‌بار لیبی

در پی فروریختن دو سد و جاری شدن سیل در بدر درنه در شرق لیبی، شهردار این شهر تخمین زده که در این واقعه تا بیست هزار نفر ممکن است جان باخته باشند.
آب‌گرفتگی شهر و ویرانی ناشی از سیل باعث آوارگی ده‌ها هزار نفر دیگر هم شده است.
رهبران دولت لیبی مستقر در طرابلس از دادستان این کشور خواستند تا تحقیقات در مورد فروریختن دو سد را آغاز کنند.
در همین حال سازمان ملل در خصوص شیوع بیماری‌ها ناشی از آلودگی آب در لیبی هشدار داده و یک مقام ارشد آن گفته است: «مردم نیاز به نوشیدن آب دارند و اگر شروع به نوشیدن آب آلوده کنند و ما اگر نتوانیم جلوی آن را بگیریم، شاهد موج ثانویه بیماری و حتی مرگ خواهیم بود.»
یک مقام سازمان ملل گفت که تشکیلات دولت‌های مستقر در شرق و غرب لیبی ضمن برقراری ارتباط با هم مشترکا خواستار دریافت کمک‌های بین‌المللی شده‌اند.
توحید پاشا، عضو سازمان بین‌المللی مهاجرت، گفت که «هر دو دولت برای دریافت خدمات و کمک به جامعه بین‌المللی مراجعه کرده‌اند.»
وی افزود که حکومت وحدت ملی [مستقر در غرب] به نمایندگی از کل کشور از ما درخواست حمایت کرده و گفته است که در این مورد، با دولت مستقر در شرق هماهنگی لازم را به عمل آورده است.
به گفته آقای پاشا، «در حال حاضر، چالش اصلی واکنش جامعه بین‌المللی به نیازها و درخواست‌های کمک مقامات لیبی است.»
وی تاکید کرد که ارسال کمک «باید خیلی خیلی به سرعت» صورت گیرد و برای این منظور، دریافت کمک مالی خارجی لازم است.
از زمان سقوط رژیم معمر قذافی، رهبر لیبی در سال ۲۰۱۱، رقابت‌های قومی و منطقه‌ای باعث تقسیم لیبی بین دو دولت رقیب شده در حالیکه برخی مناطق شاهد درگیری گروه‌های مختلف شبه نظامی بوده است.
عبدالحمید دبیبه، رهبر دولت وحدت ملی مستقر در طرابلس، پایتخت، که مورد شناسایی و حمایت سازمان ملل است.
اسامه حماد رهبری تشکیلاتی به نام «مجلس نمایندگان» را در شرق لیبی در دست دارد که به عنوان دولت لیبی به رسمیت شناخته نشده است. در عین حال، گفته می‌شود که قدرت اصلی در لیبی در دست ژنرال بلقاسم حفتر، فرمانده ارتش ملی است.
اخیرا ژنرال حفتر با یک هیئت نظامی مصری را که برای کمک و پشتیبانی به سیل‌زدگان به لیبی آمده بود ملاقات کرد.
فولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد تاکید کرده که همه گروه‌های سیاسی باید برای کمک به آسیب‌دیدگان با یکدیگر همکاری کنند. او گفت: «حالا، زمان برای وحدت هدف فرا رسیده است.»
آقای تورک افزود: «همه کسانی که آسیب دیده‌اند باید بدون توجه به وابستگی آنها از حمایت برخوردار شوند. بسیار مهم است که برای اطمینان از حمایت از تمام گروه‌های آسیب‌پذیر که پس از چنین فاجعه‌ای در معرض خطر بیشتری هستند اقدامات لازم صورت گیرد.»
عبدالقادر اسد، سردبیر سیاسی نشریه لیبی آبزرور، گفته است که داشتن یک دولت شناخته شده بین‌المللی در غرب و یک دولت رقیب در شرق، برای امدادرسانی ایجاد مانع کرده است.
او گفت: «همه ما می‌دانیم که لیبی حداقل در یک دهه گذشته بین دو دولت تقسیم شده اما ما مردم عادی در واقع تاکنون حضور دو دولت را احساس نمی‌نکردیم چون رقابت آنها بر سر قدرت و تسلط بر بخش‌های بیشتری از لیبی بوده است.»
به گفته او: «اما اکنون که برخی از شهرها این بلای طبیعی، این فاجعه را تجربه می‌کنند، می‌توانیم ببینیم که فقدان یک دولت واحد و متمرکز در واقع بر زندگی مردم تاثیر دارد.»
در حال حاضر تعدادی گروه امداد خارجی در حال جستجو و کمک به آسیب‌دیدگان در شهر درنه هستند.
گروه‌های جستجو و نجات اعزامی از مصر و تونس، بیش از ۱۶۰ امدادگر از ترکیه، تیم‌های آتش‌نشانان از ایتالیا و اسپانیا از جمله این گروه‌ها هستند.
توماسو دلا لونگا، سخنگوی رئیس فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر، گفته است زمان برای یافتن بازماندگان رو به اتمام است.
وی گفت: «می‌دانیم که متاسفانه پنجره برای کمک‌رسانی موثر در ساعات آینده بسته می‌شود اما هنوز امید وجود دارد.»
آقای دلا لونگا گفته است که امدادگران هلال احمر لیبی در منطقه تبعات این فاجعه را به آثار «وقوع همزمان بمباران و زلزله» تشبیه کرده‌اند.
آقای دلا لونگا افزود: “آنچه ما می‌شنویم داستان‌هایی از کل مناطق شهر است که دیگر وجود ندارد، روستاهایی که کاملا ویران شده و هزاران خانواده که در حال حاضر واقعا به همه چیز نیاز دارند.»
یک مرد ۵۲ ساله، از زمان وقوع سیل در جستجوی همسر و پنج فرزندش بوده است. او در حالیکه سرش را بین دو دست گرفته بود و می‌گریست به خبرگزاری رویترز گفت: «من با پای پیاده به دنبال آنها می‌گردم… به همه بیمارستان‌ها و مدارس سر زدم اما به نتیجه نرسیدم.»
او گفته است که حداقل پنجاه عضو خانواده پدری او جان داده یا ناپدید شده‌اند.
وزارت مهاجرت مصر اعلام کرده که اجساد بیش از ۸۰ مهاجر مصری که در این سیل جان خود را از دست دادند به کشورشان بازگردانده و در زادگاه‌های آنان به خاک سپرده شده است.