بازرگانان جلغوزه سیاه در خوست از نبود بازار شکایت دارند

شماری از صادرکننده‌گان جلغوزه سیاه با شکایت از نبود بازار مناسب، می‌گویند که در حال حاضر مقدار کمی از این محصول از طریق دهلیز هوایی به چین صادر می‌شود.‌ آنان خواستار بازاریابی بهتر جهانی برای این محصول هستند.
جلغوزه سیاه از پر‌بهاترین و با‌ارزش‌ترین میوه‌های خشک و یکی از اقلام مهم صادراتی کشور شمرده می‌شود؛ اما نبود بازار و راهکارهای مناسب در زمینه جمع‌آوری، پروسس و بسته‌بندی معیاری آن، سبب شده است که سالانه میلیون‌ها دالر از این رهگذر به خزانه پاکستان واریز شود.
افسر‌علی خان، یکی از بازرگانان جلغوزه در ولایت خوست، می‌گوید: «حاصلات جلغوزه خوب است، اما مجبور می‌شویم در بدل کلدار به پاکستانی‌ها بفروشیم و آن‌ها این جلغوزه را به نام خود به کشورهای دیگر صادر می‌کنند و مفاد اصلی در جیب پاکستان می‌رود. باید در داخل کشور سردخانه ساخته شود و صادرات قانونی به کشورهای دیگر افزایش یابد.»
محمد‌میرزا، دیگر فروشنده دیگر جلغوزه سیاه در خوست، می‌گوید که سال گذشته یک مقدار ناچیز از این محصول را از طریق دهلیز هوایی به چین صادر کرده است. به گفته او، این مقدار بسنده نیست و آنان سال گذشته مجبور شدند هزاران تن محصول جلغوزه سیاه را به پاکستان انتقال دهند. آقای میرزا می‌افزاید: «ما این را می‌دانیم که پاکستان محصول ما را به نصف قیمت می‌خرد،‌ اما مجبور هستیم از بیم فاسد شدن، به همین رقم ناچیز به فروش برسانیم.»
همزمان با نگرانی از نبود بازار مناسب برای جلغوزه سیاه، برای صدها تن زمینه کار و مواد سوخت زمستانی فراهم شده است. روزانه‌ ده‌ها خانواده در بازارهای خرید و فروش جلغوزه، مصروف کارند و با جمع‌آوری غوزه‌های جلغوزه خانه‌های خود را در زمستان گرم می‌کنند.
اسحاق کارگری است که از بام تا شام در بازار جلغوزه کار می‌کند. او می‌گوید: «به علت مشکلات اقتصادی و ناتوانی در خرید چوب سوخت زمستان، با خانواده‌ام به این محل می‌آییم. روزانه تا سه بوجی جلغوزه را پاک می‌کنیم. دانه را به تجار می‌دهیم و غوزه را برای خود می‌گیریم.»
فروشنده‌گان جلغوزه سیاه در ولایت خوست در حالی از نبود بازار مناسب این محصول شکایت دارند که چندی قبل وزارت تجارت و صنعت طالبان اعلام کرده بود که روند صادرات از طریق دهلیز هوایی به چین از سر گرفته شده است. همچنان مسوولان در اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری خوست، می‌گویند که نباید تنها اتکا بر چین صورت بگیرد و باید راه‌های ترانزیتی با کشورهای عربی و اروپایی برای جلغوزه سیاه باز شود.
نواب امیری، رییس اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری خوست، می‌گوید: «میزان حاصلات بلند است، بناءً تنها دهلیز هوایی چین بسنده نیست. تجار ما مشکل دارند و ضرورت است تا همزمان با چند کشور دیگر نیز روابط خوب تجارتی برقرار شود.»
این در حالی است که سال گذشته وزارت زراعت و مالداری تحت کنترل طالبان اعلام کرده بود که ۲۴ هزار تن جلغوزه سیاه در یک ‌سال به دست آمده است. براساس اطلاعات این وزارت، جنگل‌های جلغوزه در ولایت‌های خوست، پکتیا، پکتیکا، ننگرهار، کنر، لغمان، نورستان، کاپیسا و کابل وجود دارد که در حدود ۴۴ هزار هکتار زمین را در بر می‌گیرد. این وزارت گفته است که بیش‌ترین جنگل‌های جلغوزه در ولایت‌های خوست، پکتیا، پکتیکا، کنر، لغمان، نورستان و کاپیسا وجود دارد. به گفته‌ این وزارت، تنها در ولایت‌های خوست و پکتیا در حدود ۴۰ هزار تن مصروف جمع‌آوری حاصلات جلغوزه هستند.
گفته می‌شود که جلغوزه در کنار پسته و زعفران، مواد مهم صادراتی کشور را تشکیل می‌دهد. در حال حاضر تقاضای خرید جلغوزه‌ افغانستان در کشورهای مختلف وجود دارد و بهای یک کیلوگرام آن در بازارهای داخلی از یک هزار و ۵۰۰ تا دو هزار و ۵۰۰ افغانی است.