چرا وزارت صحت عامه حکومت سرپرست طالبان نمی‌جنبد؟

اومیکرون در حال حاضر جهش‌یافته‌ترین سویه‌ ویروس کرونا است. این ویروس ساری خودش را به مرزهای کشور نزدیک ساخته است. پاکستان و ایران -دو کشور هم‌مرز با افغانستان- به ترتیب در ماه‌های عقرب و قوس سال روان خورشیدی، نخستین موارد مثبت این ویروس را ثبت کرده‌اند. از آن‌جایی که میزان تردد عابران بین افغانستان، پاکستان و کشورهای همسایه از طریق راه‌های زمینی بلند است و روزانه صدها نفر بدون آزمایش صحی از ایران و پاکستان وارد کشور می‌شوند، خطر گسترش سریع اومیکرون به افغانستان جدی است.
براساس گزارش‌ها، وزارت صحت عامه حکومت سرپرست طالبان آماده‌گی چندانی برای مبارزه با این ویروس خطرناک ندارد. هرچند مسوولان این وزارت می‌گویند که تاکنون هیچ نمونه مثبت اومیکرون در کشور شناسایی نشده است، اما می‌پذیرند که هیچ وسیله‌ای برای تشخیص این سویه در اختیار آنان قرار نگرفته است. برای شناسایی و تشخیص این سویه ویروس کرونا به وسایل پیش‌رفته از جمله مواد طبی و کیت‌های تشخیص نیاز است که هیچ‌کدام آن‌ها نزد وزارت صحت عامه حکومت سرپرست طالبان و نهادهای صحی خصوصی وجود ندارد.
وزارت صحت عامه حکومت سرپرست طالبان نه تنها با کمبود وسایل تشخیصی این ویروس، بلکه با کمبود آکسیجن، دارو و کارمندان صحی نیز مواجه است. بنابراین، در صورتی که این وزارت از همین اکنون برای رفع این کمبودی‌ها اقدام نکند، افغانستان در آینده نه چندان دور با فاجعه انسانی دیگری روبه‌رو خواهد شد. اومیکرون که نخستین رویداد مثبت آن حدود کم‌تر از سه ماه پیش در آفریقای جنوبی ثبت شد، به‌شدت ساری است و در کم‌تر از سه ماه به ۸۹ کشور جهان گسترش یافته است.
وزارت صحت عامه دولت پیشین افغانستان در ماه حوت سال ۱۳۹۸ خورشیدی، پیش از این‌که نخستین رویداد مثبت ویروس کرونا در کشور شناسایی شود، برای مبارزه با این ویروس اعلام آماده‌گی کرده بود. آن وزارت آکسیجن کافی در اختیار داشت، مراکز مختلفی را در سطح شهرها و ولایت‌ها برای نگه‌داری افراد مبتلا به ویروس کرونا تخصیص داده بود و با مشکل کمبود کارمند روبه‌رو نبود. با همه این آماده‌گی‌ها، هنگامی که موارد ابتلا به کرونا افزایش یافت، مرکزهای صحی با کمبود مواد طبی، کیت‌های تشخیص، آکسیجن و دیگر لوازم مورد نیاز روبه‌رو شدند. وابسته‌گان افراد مبتلا به کرونا ساعت‌ها برای خرید آکسیجن از بازار صف می‌کشیدند و بیماران‌شان در شفاخانه‌های دولتی با زنده‌گی و مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کردند. این فاجعه در موج دوم و سوم ویروس کرونا در کشور نیز رخ داد.
وزارت صحت عامه حکومت سرپرست طالبان اکنون تنها به وعده سازمان جهانی صحت دل خوش کرده است. این سازمان به افغانستان وعده سپرده است که در آینده نزدیک چند دستگاه و یک مقدار کیت‌های تشخیص اومیکرون، کمک خواهد کرد. آکسیجن در این جمع، شامل نیست. بنابراین، وزارت صحت عامه حکومت سرپرست طالبان باید برای تهیه آکسیجن، دارو و مرکزهای صحی، برنامه‌ریزی درست کند. همین‌طور، مشکل کمبود کادر صحی باید برطرف شود.
واضح است که وزارت صحت عامه حکومت سرپرست طالبان برای خرید این اقلام پول کافی در چانته ندارد؛ اما مسوولان این وزارت نباید سکوت اختیار کنند و منتظر وقوع یک فاجعه انسانی در کشور باشند. آنان مکلف‌اند برای جلب کمک‌های بشردوستانه صحی به افغانستان، برنامه بریزند. در کل، حکومت سرپرست طالبان که اکنون سکان قدرت را در دست دارد، مکلف است که بودجه کافی در اختیار وزارت صحت عامه خود قرار دهد و از وقوع فاجعه انسانی که به سبب سرایت نوع پیش‌رفته ویروس کرونا در کمین شهروندان است، جلوگیری کند.
در واقع، دارو و کیت‌های تشخیص اومیکرون تنها از تلف شدن بیماران مبتلا به این ویروس جلوگیری می‌کند. آن‌چه برای وقایه نیاز است و از ابتلا به این ویروس ساری پیش‌گیری می‌کند، تزریق واکسین است که در شرایط کنونی بیش‌تر کشورهای همسایه نیز با کمبود آن مواجه‌اند. بنابراین، نیاز است که مسوولان وزارت صحت عامه حکومت سرپرست طالبان، برای تهیه آکسیجن، کیت‌های شناسایی ویروس اومیکرون و تجهیز مرکزهای صحی با کارمندان مسلکی و آموزش‌دیده، توجه بیش‌تری کنند.